Askerliğini bitirmiş olan genç askerliğini yaptığı şehirden ailesini aradı:
-Anne baba, eve dönüyorum, ama sizden bir şey rica ediyorum. Yanımda bir arkadaşımı da getirmek istiyorum.
-Memnuniyetle, onunla tanışmak isteriz, diye cevapladılar.Oğulları,
-Bilmeniz gereken bir şey var diye devam etti.
-Arkadaşım savaşta ağır yaralandı.Bir mayına bastı ve bir koluyla
ayağını kaybetti.Gidecek hiçbir yeri yok, ve onun gelip bizimle
kalmasını istiyorum.
-Bunu duyduğuma üzüldüm oğlum. Belki onun başka bir yer bulmasına yardımcı olabiliriz.
-Hayır. Anne,baba,onun bizimle yaşamasını istiyorum.
-Oğlum,dedi babası,bizden ne istediğini bilmiyorsun.Onun gibi
özürlü biri bize korkunç bir yük olur.Bizim kendi hayatımız var,bunun
gibi bir şeyin hayatımıza engel olmasına izin veremeyiz.Bence bu
arkadaşını unutup eve dönmelisin.O kendi başının çaresine
bakacaktır.Oğlu o anda telefonu kapattı.Ailesi ondan bir süre haber
alamadı.Ama birkaç gün sonra,polisten bir telefon geldi.Oğullarının
yüksek bir binadan düşüp öldüğünü öğrendiler.Polis bunun intihar
olduğuna inanıyordu.
Üzüntü dolu anne-baba oğullarının cesedini tespit etmek için
şehir morguna götürüldüler.Onu tanıdılar ve bilmedikleri bir şey daha
öğrenince dehşete düştüler:
Oğullarının sadece bir kolu ve bir bacağı vardı